Raymond van Es

Ik heb een lange omweg door het onderwijs gemaakt. Ik ben begonnen op de MAVO en ben via allerlei omwegen uiteindelijk op de universiteit gekomen. Ik ben afgestudeerd filosoof. Ik was altijd anders en ben als kind veel gepest. Sinds 2005 heb ik de diagnose Asperger. Ik ben jarenlang contactpersoon geweest voor een gespreksgroep van PAS.

Ik kijk graag vanuit mijn achtergrond als filosoof naar het verschijnsel autisme.

Voorspellen is moeilijk, vooral waar het de toekomst betreft. Dit geestige citaat wordt aan velen toegeschreven, van Mark Twain tot Niels Bohr.

Het thema van Autminds is dit jaar ‘de toekomst is autistisch’. Ik wil het hier hebben over op welke toekomst we kunnen hopen en welke toekomst we moeten vrezen.Ik wil hierbij niet eindeloos ver in de toekomst kijken. Ook wil ik me niet verliezen in SF scenario’s, al zal ik wel iets zeggen voerde mogelijkheden die AI ons potentieel kunnen bieden.

Het denken over toekomst scenario’s opent de mogelijkheid om te kijken hoe we door ons gewenste toekomst dichterbij kunnen brengen. Het nachtmerriescenario zal ik typen als ‘dor hout’ en het droom scenario zal ik ‘lentegroen’ noemen. ‘Dor hout verwijst naar de manier waarop de columnist Marianne Zwagerman ouderen typeerde tijdens de corona pandemie. In dit scenario worden sommig mensen kennelijk als overbodig gezien. In het droom scenario hoort iedereen erbij en doet iedereen mee. In de filosofische traditie is er veel nagedacht over wat een rechtvaardige samenleving is Ik zal hier op ingaan vanuit mijn expertise als filosoof en deze trekken op autisme ne neurodiversiteit.