Jopie Louwe Kooijmans / NeuroElfje

Ik ben een disabled, non-binaire en neurodivergente activist en ervaringsdeskundige. Ik schrijf en spreek over neurodiversiteit, autisme, disability, mentale gezondheid en activisme met een mix van ervaringsdeskundigheid, opinie en wetenschap onder de naam NeuroElfje: een verwijzing naar hoe men vroeger tegen psychische aandoeningen en neurodiversiteit aankeek.

Mijn eigen ervaringen met de GGZ en gezondheidszorg en het opgroeien als laatgediagnosticeerd neurodivergent persoon inspireerden mij om met NeuroElfje te beginnen in februari 2021: eerst anoniem op Instagram, later ook via mijn blog en op Twitter. Inmiddels worden mijn blogs veelvuldig gelezen door andere neurodivergente mensen die graag meer willen leren over zichzelf. Maar ook (zorg)professionals, psychologen, familieleden van, en iedereen die meer te weten wil komen over neurodiversiteit en disability weten me inmiddels te vinden. Ik groeide groter en eind vorig jaar heb ik daarom besloten om publiekelijk te gaan, zodat ik meer kan betekenen en ook mensen buiten het internet kan bereiken.

Met mijn activisme hoop ik een ervaringsdeskundig, identiteits- en intersectioneel gericht alternatief te zijn voor de psycho-educatie die veel nieuwgediagnosticeerde autistische mensen krijgen in de GGZ. Ook zet ik me in voor meer begrip en toegankelijkheid voor neurodivergente en disabled mensen in de maatschappij en destigmatisatie van psychische problematiek. Dit doe ik onder andere in de vorm van lezingen en het geven van advies.

Bij gesprekken over het welzijn van autistische mensen wordt vaak de autistische persoon gecentreerd. De autistische persoon moet zichzelf aanpassen, verbeteren, en beter leren navigeren in deze maatschappij. Dit zie je in de GGZ, waar nog altijd vaak exposuretherapie en cognitieve gedragstherapie en soortgelijken wordt ingezet om de problemen die je ervaart op te lossen, ‘het zit in je hoofd’; ‘is dit een helpende of niet-helpende gedachte?’ Maar ook in de WMO en andere vormen van hulp of begeleiding.

Tegelijkertijd hebben we vaak geen betaald werk, overlijden we gemiddeld 18 jaar eerder, leven we vaker in armoede, en komt autisme eigenlijk nooit alleen: veel autistische mensen hebben bijkomende psychische problemen zoals (sociale) angsten, dissociatie, burn-outs, PTSS, depressies, OCD, en eetstoornissen.

In mijn presentatie wil ik graag inzichtelijk maken welke rol de omgeving kan spelen bij het welzijn van autistische mensen, en hoe we behandeld worden door onze omgeving daarin reflecteert, en hoe je dit probleem het beste aan zou kunnen pakken.