Hallo! Ik ben Ivan, 32 jaar, woon met mijn man en poes in Utrecht en werk als beleidsmedewerker bij Rijkswaterstaat. Ik heb sociale geografie gestudeerd. Verder hou ik van zwemmen, fietsen, Magic: the gathering spelen en van reizen. Ik ga graag naar het Midden-Oosten, de Balkan of (voormalig) Oost-Europa.
Ik ben al twaalf jaar actief in de LHBT-belangenbehartiging. Sinds 2012 ben ik ook actief in de autisme-gemeenschap. Dat doe ik bij PAS en sinds 2015 als coördinator van AutiRoze (voor LHBT met autisme).

Autisten omdat het moet.

Over schijnparticipatie en stigmatisering door “belangenbehartigers”

De laatste jaren worden mensen met autisme gelukkig steeds meer betrokken in adviesraden, werkgroepen, academische werkplaatsen etcetera. Kortom wij mogen participeren in trajecten die over autisme gaan. Mogen… of moeten? De keuze om autisten te betrekken wordt niet altijd vrijwillig gedaan, maar kan ook ingegeven zijn door eisen van bijvoorbeeld een subsidieverstrekker of opdrachtgever en soms om PR-redenen.

Maar welke mate van invloed hebben deze autisten dan? Welke factoren spelen hierbij een rol en hoe kun je dit zelf inschatten en wat kun je doen om je eigen participatie te waarborgen?
Is er sprake van participatie of schijnparticipatie? Zitten we -als autist- er alleen maar bij ‘omdat het moet’?
En als we dan echt kunnen participeren, hoe zorgen we dat het werkt? Dat partijen met verschillende achtergronden en randvoorwaarden samen kunnen werken, ook als er verschil van mening of tegenstrijdig belang is?