| Spreker(s): | Martijn Dekker |
| Organisatie(s): | n.v.t. |
| Vorm: | Lezing /discussie/ debat/ meningsvorming |
| Taal: | Nederlands |
| Basis/verdieping: | Verdieping |
| Max. aantal deelnemers: | n.v.t. |
| Moet je als deelnemer iets meenemen? | Nee |
Samenvatting
In deze lezing wordt geprobeerd op internationaal niveau een beeld te schetsen van de autistische subcultuur en het gevoel van autistische identiteit zoals deze zich sinds de jaren 90 ontwikkeld hebben en wordt gepoogd van daaruit een blik op de toekomst te werpen.
De Westerse samenlevingen zijn in het laatste decennium sterk gepolariseerd geraakt. Ook autisme is niet verstoken gebleven van de culture wars. Er wordt in toenemende mate een politieke invulling gegeven aan de eigen identiteit. Dat leidt tot hechtere gemeenschappen, maar ook tot de verscherping van de tegenstellingen ertussen. In deze lezing wil ik het idee van sociale integratie (inclusion) bespreken in de context van deze steeds verder toenemende polarisatie. Daarbij probeer ik af te leiden wat de gevolgen zijn voor de autistische gemeenschap in het algemeen.
In diverse gebieden (de VS, het VK, Nederland, Europa, de rest van de wereld) zien we een soortgelijke ontwikkeling, maar wel met belangrijke verschillen. De autistische gemeenschap blijft gefragmenteerd; groeperingen in verschillende landen zijn soms niet eens op de hoogte van elkaars bestaan. In deze lezing worden ook ideeën voor het overbruggen van de kloof tussen de verschillende landen besproken.
Relatie met het thema van Autminds 2016: (on)zichtbaarheid
De politisering van de eigen identiteit (als persoon met autisme, als ouder van een autistsich kind, enz.) is een belangrijke manier geworden om zich in de maatschappij te emanciperen en zichtbaarder te maken.
De daaruit voortkomende polarisering zorgt er echter voor dat verschillende autismegroeperingen wezenlijk juist steeds minder zichtbaar voor elkaar worden (de tegenstelling tussen ouders van autistische kinderen en autisten zelf is een bekend voorbeeld; daarnaast is er echter ook een groeiende tegenstelling tussen mensen met autisme die dat als handicap en iets negatiefs zien en degenen bij wie juist de trots op de eigen autistische identiteit voorop staat).
Verder is er een gebrek aan zichtbaarheid tussen de organisaties in verschillende landen.
